تأثیر اجرای مدل مراقبت مشارکتی بر شدت افسردگی، اضطراب و استرس بیماران پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر

زمینه و هدف: بیماری عروق کرونر و اقدامات درمانی مرتبط با آن‌ مانند آنژیوپلاستی، می‌تواند منجر به بروز مشکلات هیجانی و عاطفی همچون افسردگی، اضطراب و استرس در بیماران شود که تاثیرات منفی بر روند بهبودی بیمار خواهد داشت. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر اجرای مدل مراقبت مشارکتی بر شدت افسردگی، اضطراب و استرس بیماران پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر یک کارآزمایی بالینی می‌باشد. 50 بیمار تحت عمل آنژیوپلاستی عروق کرونر مراجعه‌کننده به بخش‌های ویژه و داخلی جراحی یکی از بیمارستان‌های شهر اصفهان در سال 1394 به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 25 نفری مداخله و کنترل قرار گرفتند. مدل مراقبت مشارکتی شامل مراحل انگیزش، آماده‌سازی، درگیرسازی و ارزشیابی طی 5 جلسه گروهی 60-45 دقیقه‌ای و پیگیری تلفنی در طول 3 ماه برای گروه مداخله اجرا شد. داده‌ها با استفاده از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس42 - DASS قبل از مداخله و یک ماه پس از اتمام آن در دو گروه جمع‌آوری گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌مستقل، تی‌زوج و کای اسکوئر تحت نرم‌افزار SPSS نسخه 18 صورت گرفت. یافته‌ها: در گروه مداخله  پس از اجرای مدل مراقبت مشارکتی میانگین نمره  افسردگی از 3/7±31/6 به 5/03±6/3 (0/001>P)، میانگین  نمره  اضطراب  از 3/04±32/6به4/1 ± 6/2  (0/001>P) و میانگین نمره  استرس از 3/3±32/2 به 4/8 ±8/5 (0/001 >P) کاهش یافت. این تفاوت نسبت به گروه کنترل معنی‌دار بود. (0/001>P) نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد مدل مراقبت مشارکتی می‌تواند منجر به کاهش افسردگی، اضطراب و استرس بیماران پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر شود. بنابراین این مدل می‌تواند به‌عنوان یک روش مراقبتی مؤثر مورد استفاده قرار گیرد.